Agile werkt

Kort geleden kreeg ik het boek Agile werkt van Hennie Huijgens met de vraag of ik er een recensie voor Computable over wilde schrijven. Voor een indrukwekkend boek als dit wilde ik dat zeker doen. Eindelijk eens geen hyped verhaal van een Agile adept, maar een zakelijk en toch heel leesbaar boek over waarom Agile werkt en hoe je het succes van Agile meetbaar kunt maken. Door objectief binnen een organisatie zowel lineaire als Agile projecten te meten en te analyseren maakt Hennie op basis van objectieve meetresultaten aantoonbaar op welke gebieden Agile projecten beter scoren dan lineaire projecten. En - zeker zo belangrijk - waar dat niet (aantoonbaar) het geval is. Omdat ik in een recensie gebonden ben aan de regels van Computable hierbij de langere recensie zoals ik vind dat dit boek beoordeeld moet worden.

Investeren in nieuwe aanbestedingsregels niet nodig

In de AutomatiseringGids van 13 september is veel aandacht voor het gebrek aan grip op IT projecten van de overheid in twee artikelen:

• Meer grip op megaprojecten van overheid - Adviezen voor het nieuwe kabinet
• IT heeft ander aanbestedingsmodel nodig

Het is goed dat dit soort zaken tijdens de fomatie van een nieuw kabinet aan de orde worden gesteld. Wat ik heel jammer vindt is dat de aanbestedingsregels weer bij het grof vuil worden gezet als oorzaak van de problemen met veel IT-projecten. Het probleem is namelijk niet de regels, maar de toepassing er van.

Laat techneuten zich niet met de prijs bemoeien

In mijn blogpost van 24 augustus heb ik al aangegeven dat de beste manier om IT diensten te begroten betekent dat er een scheiding is tussen het begroten van kosten en het bepalen van de prijs. Omdat dat de nodige vragen opriep licht ik dat hier verder toe door de volgende vragen te beantwoorden:

• Welke kwaliteiten zijn nodig om een goede begroting te maken
• Welke kwaliteiten zijn nodig om een winnende prijs af te geven
• Waarom moeten techneuten zich niet met de prijs bemoeien

De beste manier om IT diensten te begroten

Eens in de zoveel tijd kom ik weer in een discussie terecht over de beste manier om IT diensten te begroten. Kan dat het beste met een gespecialiseerde calculatieafdeling die alle begrotingen maakt of kun je beter alle projectmanagers, architecten en seniore ontwikkelaars trainen in het maken van goede begrotingen. Met deze vraag worstel ik al meer dan tien jaar.
Het beste antwoord is: Dat hangt er van af. Gelukkig zijn er wel een aantal universele waarheden rondom dit onderwerp:

1. Eén begroting is geen begroting
2. Een begroting kent altijd onzekerheden
3. Verwar een kostenbegroting niet met een aanbiedingsprijs

 

Aanbesteden kan (nog) altijd beter

Ze bestaan nog: de uitvragen waarbij een executive line limousine gevraagd wordt voor de prijs van een goedkope middenklasser en er eigenlijk intern budget is voor een stadsautootje. Deze aanbestedingen behoren wel tot een uitstervend ras. Steeds meer overheidsdiensten zijn zich er van bewust dat de manier van aanbesteden moet passen bij de cultuur en volwassenheid van de aanbestedende dienst. Is deze in staat om gedetailleerd te beschrijven wat er geleverd moet worden – bijvoorbeeld bij de modernisering van een systeem dat inhoudelijk goed functioneert, maar technisch verouderd is – dan hoeft een traditionele aanbesteding geen drama te zijn. De aanbestedende dienst moet dan uiteraard wel in staat zijn om dit ook goed door te vertalen naar de uitvoering.

Budgetoverschrijding of begrotingstekort

De laatste tijd verschijnen er weer met enige regelmaat berichten over budgetoverschrijdingen van IT-projecten. De teneur is veelal dat IT-projecten gewoon niet in de hand te houden zijn en dat budgetoverschrijdingen iets is wat er schijnbaar bij hoort. De belangrijkste bron van dit soort berichtgeving is de reeks aan CHAOS rapporten die jaarlijks door onderzoeksbureau Standish worden uitgevoerd. Eén belangrijk aspect wordt in dergelijke onderzoeken systematisch over het hoofd gezien en dat is het tekort aan kwaliteit van de oorspronkelijke begroting.

Op zoek naar mijn publicaties

De laatste weken krijg ik vaker dan voorheen de vraag of ik een kopie van een publicatie wil opsturen. Vooral het artikel uit 2007 over schattingsmethoden op basis van COSMIC die ik samen met Theo Prins heb geschreven is ineens erg populair. Op zich is zoiets goed voor mijn ego, maar helaas gaf een vakbroeder uit Mexico mij een aanwijzing voor de werkelijke oorzaak. Mijn vorige werkgever had een speciale website waarop alle publicaties die collega's en oud-collega's over software metrieken hadden geschreven te vinden waren. Deze website is helaas niet meer beschikbaar. Gelukkig biedt LinkedIn tegenwoordig de mogelijkheid om al mijn publicaties aan mijn profiel toe te voegen.

Ben je dus op zoek naar publicaties van mij, bezoek dan mijn LinkedIn profiel. Ik probeer alles wat ik tot nu toe gepubliceerd heb daar op te zetten. Dat is dan gelijk weer een mooie aanleiding om ze hier of op The Price of IT weer eens af te stoffen in een blogpost.

Goed aanbesteden op basis van functiepunten

Sinds de Algemene Rekenkamer ict-projecten bij de overheid zeer kritisch onder de loep heeft genomen, gaat er bijna geen aanbesteding voor ICT-diensten de deur uit zonder dat er functiepunten in voorkomen. Daar zitten er nog heel wat tussen waaruit blijkt dat de achterliggende mechanismen niet bij iedereen even duidelijk zijn. Maar gelukkig zijn er ook aanbestedingen, zoals die van de Modernisering GBA door ICTU, waarin duidelijk rekening is gehouden met het effect van tijdsdruk en omvang. Hoewel er natuurlijk altijd ruimte is voor verbetering.

Middeleeuwse Business Cases

De ICT heeft een zeer slechte reputatie op het gebied van het succesvol uitvoeren van projecten. Veel van die projecten zijn helemaal geen slechte projecten als je kijkt naar de uitvoering er van. Waarom voldoen ze dan toch niet aan de verwachtingen van de opdrachtgever? Vaak blijkt dat vooraf al duidelijk had kunnen zijn dat het project niet zou kunnen slagen als het ICT-deel van de business case serieus begroot was en dat die begroting ook serieus genomen was in de uitwerking van de business case. Dit betekent niet dat ICT het eigenlijk best aardig doet. Aardig is namelijk een groot probleem. ICT wil gewoon te graag. Onmogelijke projecten moet je niet willen, maar wie durft er nee te verkopen?